Heeft er ooit wel eens iemand een evaluatie of een raadsenquete gehouden na een herindeling. Het houdt mij bezig. Uiteraard ken ik van dichtbij alleen die ene, die nog volop in de steigers staat. Maar omdat ik vermoed dat die steigers niet arbo-proef zijn en ondertussen niemand meer iets te zeggen heeft in termen van mandaat of op welke wijze dan ook, komt dat in mij op.
-
-
Het moment
Deze column is eerder verschenen in Raadsledennieuws ? Listen to Post Het heeft iets weg van reflectie, als je voorzitter mag zijn van een commissie van de raad. De stukken liggen daar, je hebt het politiek doorgenomen met je fractie. Punten en komma’s voor het debat zijn doorgenomen, een korte pauze en dan aan de slag. Zo’n ‘Matrix’ moment waarin de gehaastheid ultiem wordt vertraagd en de wereld van afstand zich ineens aan je voeten afspeelt. Je kent de agenda, je kent de bedoeling, de intentie, de angel, en de haken en ogen en je hoeft er helemaal niets mee. Niet gevangen in de inhoud, in het debat voor een…
-
De Krachtmeting
De verbazing is groot: De huidige coalitiepartijen van Geldermalsen, Dorpsbelangen, SGP en CDA, pleiten al geruime tijd voor samenwerking en fusie met buurgemeenten Neerijnen en Lingewaal. Beiden net als Geldermalsen plattelandsgemeenten. Samen zouden we een krachtig lokaal bestuur vormen dat de uitdagingen van de toekomst prima aankan. Bij de eerste de beste uitdaging, het vraagstuk hoe we in Rivierenland op korte termijn een grote groep vluchtelingen gaan opvangen, houden diezelfde partijen opeens een opmerkelijk pleidooi voor samenwerking met een stedelijke partner. Oftewel laat Culemborg en/of Tiel maar voor opvang zorgen. Dat is tenminste af te leiden uit de verklaring die zij deden uitgaan. Hoezo krachtig lokaal bestuur als je straks de grootste…
Related Posts
De Beantwoording
-
De Noodrem
Het duizelt mij, ik wrijf de ogen uit en lees de voorpagina van het katern Rivierenland van 11 augustus van de Gelderlander nog eens goed na. De tweede kolom en de rest van het artikel ademt alle ingrediënten voor een bestuurlijke molotov voor regionale samenwerking. De daarin genoemde organisatie in de jeugdzorg betreedt naar nu blijkt de gouvernance code met alle voeten maar mogelijk. Een directeur die zelf bewindvoering van de (jeugdige) cliënten op zich nam, eigen medewerkers in de beoogd onafhankelijke cliëntenraad, een raad van toezicht bestaande uit ‘kennissen’ van de directeur, een ontbrekende deskundige op het gebied van zorg en géén van de medewerkers heeft een afgeronde zorgopleiding.…
-
De uitzondering
Waar ik mij dus steeds meer aan erger is de ‘terloopse regel’ in de politieke vergaderingen en in stukken. Het en-passant nog wat toevoegen. Alsof het small-talk is, maar het is alles behalve small-talk. In de politiek is zo’n gesmoorde regel meestal een bom, verpakt in een ondoorzichtig taalmoment: “Oh ja, nog één dingetje…”. En dan wordt er een dreigend extra gat van 3 miljoen euro aangekondigd terwijl iedereen zijn tas aan het inpakken is, zoals laatst in de commissie Grond in Geldermalsen. Of het valt onder de categorie ‘ouwe-jongens-krentebrood’: “tussen jou en mij gezwegen” (of ‘gezegd’ al naar gelang uit welke provincie men komt) en dan ontploft het wel weer op…
