De generale repetitie is geweest; de landelijke verkiezingen hebben de canvas-vaardigheden van raadsleden weer opgefrist en tijdens het flyeren bleek weer al te vaak hoe lokaal mensen eigenlijk politieke issues benaderen. Huisvesting, winkels, werkgelegenheid, het open blijven van het schooltje zijn allesbehalve landelijke zaken. Tenzij je landelijk vertaalt naar ons omgevingsgebied. Dan wordt ‘landelijk’ zeer gekoesterd. Mooie opsteker als wij met de omgevingsvisie aan de slag gaan.
De voorbereidingen voor de gemeenteraadsverkiezingen kunnen ‘dus’ beginnen. Voor menig gemeente en raadslid is het momentum mooi. Nederland is nog in de ban van de landelijke-talk-show-politiek, onderhandelingen-in-stilte vullen de kranten en opinie-mails de mailboxen. Iedereen blijft dus in de startblokken. Zo ook onze zoektocht. Naar mensen die bereid zijn denkkracht in te zetten voor een volgende raadsperiode, naar mensen die bereid zijn vele uren in de democratie te investeren, op zoek naar mensen die bereid zijn vele uren in de samenleving te investeren. Dezelfde zoektocht die we trouwens met een code Oranje benadering, of welk burgerparticipatiemodel daarvoor dan ook, moeten hebben.
Vandaag liep ik rond in de Democratiefabriek in Geldermalsen. Naar onze gemeente gehaald op initiatief van Ieder1Gelijk om zo de jeugd (en de bevolking) op speelse wijze ‘serieus’ te laten discussiëren over de bouwstenen van een democratie. Het valt me op dat er voor ieder wat wils in zit, om aan het denken te zetten en dat ook doet. De samenleving weer gewoon even als onderwerp van gesprek en hoe we dat geregeld willen hebben met alle voor- en nadelen van een democratie. Je zou de democratiefabriek feitelijk in het centrum van je dorp of stad moeten hebben staan richting de gemeenteraadverkiezingen. In een grote tent met een koek en zopie stand van de keuze aan partijen aan het eind. Ieder een gelijk even groot. Met chocomel van de PvdA, koffie van de VVD, appels van de Lokalen of een glas fris of wijn van mijn club. Leuke gesprekken, verhoogde betrokkenheid en je direct kunnen oriënteren op wat jij voor je dorp of stad kan doen. Ik zie het helemaal voor me, democratie maken, met elkaar en dan met elkaar de schouders eronder. Herindeling of niet. (Wordt vervolgd)