Er wonen sinds kort meer 55+-ers in Geldermalsen dan jongeren. Jeugd wil wel maar kan niet terecht in onze gemeente. In begrotingsstukken van volgende week donderdag komt het woord huisvesting eigenlijk alleen voor in termen van huisvesting van de gemeente zelf, in combinatie met bezuinigingen. Alsof alleen geld telt. Alsof de gemeente geen andere huisvestingsopgave heeft. Geen woord over huisvesting voor jongeren, jonge gezinnen en beginnende ondernemers, geen woord over huisvesting voor asielzoekers, geen woord over huisvesting voor migranten arbeiders. “Dat wordt allemaal regionaal geregeld in Woongaard”, is het verweer. Woongaard heeft op 3 november een aanbod van 0 sociale huurwoningen, 0 vrije huursectorwoningen en 0 koopwoningen in de 11 kernen van Geldermalsen. Afgelopen dinsdag werd de nieuwe huisvestingswet besproken met als centraal thema ‘kernbinding’, “omdat de politiek dat wil”. Over een verordening uit 1994 met bepalingen toen we volop in een artikel 12-status zaten. Die tijden zijn voorbij, net als de tijd dat je een hypotheek krijgt áls al je een loonstrookje kan overleggen. En het wordt erger want we blijven langer wonen in ons huis door de nieuwe zorg. Dus als je kinderen hebt, dan weet je dat zij moeten verhuizen, weg van Geldermalsen, hoe erg je dat ook vindt. Want hier is niets, en dus verdwijnen voorzieningen, sluiten scholen, winkels en wordt het steeds minder aantrekkelijk om te willen wonen. Terwijl het hier zo prachtig is. Daarom vraag ik u: wilt u kernbinding, wilt u dat de gemeente gaat bouwen voor nieuwe inwoners, wilt u dat Geldermalsen zelf weer aan de slag gaat of moeten we doorgaan met wachten tot de markt aantrekt en banken op blauwe ogen geloven? D66 hoopt dat we gaan bouwen, duurzaam, levensloopbestendig, passend bij de wereld van nu en niet die van 1994.