10 november 2017 werd de begroting van Geldermalsen behandeld.
Eén motie is omarmd, een motie heeft het door een nipte meerderheid van de coalitie niet gehaald en één motie meegedaan die vervolgens unaniem werd aangenomen. Een geprikkelde wethouder en een wethouder die erkende dat zijn enthousiasme met de coalitie tot een blinde vlek voor de oppositie in het besluitvormingsproces had geleid. Zie hier de oogst van de begrotingsbehandeling van D66Geldermalsen. En het begon voor de fractie met deze tekst, uitgesproken door de fractievoorzitter:
Geacht college, collegae en inwoners van Geldermalsen
Geachte voorzitter,
je hoeft de Jomanda bokaal niet gewonnen te hebben om deze begroting op haar merites te kunnen beschouwen. En dat is maar goed ook: de journalisten waren -naar eigen zeggen, te weinig aanwezig om dit jaar de bokaal weer op hun geëigende wijze uit te kunnen reiken. Nu vind ik -met anderen, dat journalisten niet zozeer bij het politieke horen-als onderdeel van het establishment maar ze moeten er wel bij zijn. De duiding die ik en mijn collega’s over deze begroting geven, moet dwars doorsneden kunnen worden door de alle soorten pers.
We staan op het punt dat bijna niemand nog een rol erkent. Niet die van het college, niet die van raadsleden, niet die van pers en columnisten zelf en niet die van de vertegenwoordigde inwoner, want die voelt zich dat steeds minder.
En dat, geachte aanwezigen, is het teken van deze tijd.
Wat afgelopen jaren al bezig was in onze samenleving, hier in Geldermalsen, wat bij ons rondom het AZC gebeurde, wat afgelopen dagen zichtbaar werd in Amerika, heeft niet zozeer met de kwaliteit van dienstverlening te maken of als gevolg van ‘communicatie’ zoals het college stelt ;
Het is het resultaat van jarenlang omgaan met veranderingen in termen van “ver” en “anderen” in plaats van “ik” en “dichtbij”. Die opeenstapeling bezwijkt nu onder het eigen gewicht.
De voorliggende begroting staat bijna model voor die handelswijze. D66 is natuurlijk nieuwsgierig geweest naar de uitwerking vanwege alle commentaar op de kadernota. Eerlijk is eerlijk, er ligt een heel stuk degelijk werk ten grondslag aan deze begroting. U maakt soms andere keuzes dan wij zouden hebben gedaan, maar dat blijft van alle jaren. En daar zit nu eigenlijk de crux.
Het begint op de klassieke manier. Niet bijvoorbeeld met zero-base-budgetting waar wij nu al jaren om vragen en waarvoor allerlei suggesties door VNG, door code oranje met of zonder burgers voor klaarliggen.
Er zitten in uw begroting een aantal exemplarische elementen. Elementen die onze fractie steeds duidelijker maakt hoe de onvrede en verwarring kan groeien, hier in Geldermalsen, en hoe het groeit in Nederland en Europa. En het begint dichtbij.
Een paar voorbeelden
Het sociale woningbouw dossier
De bevolking vraagt jarenlang, schreeuwt het uit, kiest voor politieke programma’s maar er gebeurt niets, raadsleden vragen jaar na jaar maar er gebeurt niets. Het staat in het coalitie akkoord maar er gebeurt niets. Het college lijkt op de handen te moeten blijven zitten omdat ‘de provincie’ -daarginds- dat zo neerlegt. Woningbouwcoöperaties kunnen, mogen en willen niets.
Zo lijkt het. Zo houden we ons gevangen, want zo gaat dat.
Maar we worden ouder, we leven anders, samen in andere samenstellingen of alleen, er komen vluchtelingen, sommige willen blijven, anderen moeten, en er gebeurt nog steeds niets. Wij zien de wachtlijsten maar de woningbouw ziet ze niet, wij kennen de mensen van hier waarvan hun kinderen hier ook willen wonen maar er het is er niet, we weten van mensen die turven wie in de straat komt wonen en of die daar wel recht op hebben en ze handelen gelukkig er nog niet naar, maar we doen niets. De opkomst en neergang van de ZZP-ers en hun onmogelijkheid tot het hebben van een huis en wij doen niets.
Die ban moet worden doorbroken. Want onze eigen inwoners raken gefrustreerd, boos, en geven vervolgens op.
Dus hamerde deze raad op wél een woonvisie terwijl iedereen dat onzin vond, dus hamerde deze raad op goede afspraken met de coöperaties en dus gaven we raadsbreed mee hoe dat er uit zou moeten zien. Zomaar een voorbeeld van een kauwgomdossier en daar moeten we echt stappen in nemen. Daarom leggen wij een motie voor. Een stap. Een teken van deze tijd
Dan het Dossier Duurzaamheid
nog zo’n voorbeeld waaruit ons politiek doormodderen blijkt: We vinden het belangrijk, we hebben een gedreven wethouder, we hebben een nog nooit zo snel geratificeerd wereldwijd akkoord maar het blijft haperen. Keer op keer wordt duurzaamheid vertaalt in losse doldingetjes en initiatieven. Maar we maken geen duidelijk beeld met onze inwoners, een duurzaamheidsvisie wordt keer op keer uitgesteld. En als je niet weet waar je naar wilt, zijn alle kanten op de juiste, zo leren we van Alice (in Wonderland) en blijft eigenbelang de richting en voeding voor frustratie, boosheid en polarisatie. Goed bedoeld, doen we maar wat, vanwege vage opdrachten van elders, niet omdat wij dat vinden dat dat past bij ons.
Als we duurzaamheid echt belangrijk vinden waarom stimuleren wij dan autoverkeer boven fietsen door gratis parkeren vanuit een oude verkiezingsbelofte als onontkoombaar beleid. Als wij duurzaamheid echt belangrijk vinden, moeten wij met een oplossing komen, van ons allen, voor ons allen. Laten we in ieder geval die losse stappen ook návolgen. Walk the talk. Laten we zo wetgeving geloofwaardigheid en opbrengst geven. Daartoe een motie.
Voorzitter
U stelt vragen in uw begroting maar de antwoorden bestaan al lang, u stelt nieuw beleid op voor een paar inwoners terwijl u bezig moet zijn met grote maatschappelijke belangen van allen in Geldermalsen. We zijn halverwege de bestuursperiode maar feitelijk aan het einde. We gaan immers GNL bouwen. Laten we ophouden met afscheidscadeautjes maar ons richten op de toekomst.
Laten we GNL samen bouwen met iedereen en alles, vormgeven tot een plek waar mensen zich gehoord voelen, thuis voelen, zich voor in willen zetten. Want het kan niet van een kant. Laten wij nu maar eens het goede voorbeeld geven en zijn. Dat is een ferme stap waarvan het proces pragmatisch is en de uitkomst aan een ander. Laat uw volgende begroting bestaan uit de verplichte onderdelen en maak verder een grote post Ons Dorp en vraag Neerijnen en Lingewaal hetzelfde te doen.
Laten we beginnen. Met elkaar. Ik vraag u college, bent u bereid, doet u mee, ik vraag deze raad, bent u bereid doet u me