(Eerder geplaatst in Raadsledennieuws)
Zo pal voor de jaarwisseling ligt daar kloek- ons nieuw reglement van orde. Noodzakelijk omdat de fractievoorzitters eindelijk het Presidium hebben teruggebracht tot een eenduidige taak van voorzitters van commissies. Noodzakelijk ook, omdat nu het seniorenconvent nieuw leven wordt ingeblazen. Een scheiding tussen twee bijeenkomsten die de laatste zes jaar weinig meer herkenbaar was: Urenlang gesoebat over de LangeTermijnAgenda, over de raadsagenda gecombineerd met vertrouwelijke mededelingen van burgemeester of fractievoorzitters onderling, al dan niet met de pers er doodleuk bij. Een verwarrend zonde van de tijd.
E
n passant is er ook een poging ingevoegd om het luchtledige rondom inspreken door burgers te pareren; In onze trits Beeldvorming -Opinievorming – Besluitvorming kortweg het BOB-model, kan de burger slechts inspreken tijdens beeld- en/of opinievormende vergaderingen. Het reglement laat dit niet toe tijdens de besluitvormende raadsvergadering, immers zonder last of ruggespraak.
Het geeft nu pijnlijke en krampachtige situaties wanneer het onderwerp van inspreken niet op de agenda staat. Dat gebeurt nog eens: Een inwoner heeft zich goed voorbereid, gezwoegd en gedaan, boos gemaakt, is tot rust gemaand, tekst geschreven, geschrapt en weggelaten en ziet op tegen het spreken in het openbaar. En als het niet op de agenda staat werd van de voorzitter verwacht om de spreker na zijn tomeloze inzet, te bedanken en haast stoïcijns over te gaan tot de orde van de dag. Oorverdovende stilte.
Als er één methode is om de afstand effectief met de inwoner te vergroten, is het wel zo. Daar komt bij dat een commissievergadering vaak een iets te informeel sfeertje heeft, in een wat kleine commissiekamer en niemand snapt of legt uit waarom dat niet gewoon in de raad of raadsvergadering kan. Artikel 17 lid 6 regelt het allemaal. Hopen we: “De commissievoorzitter of een commissielid doet een voorstel voor de behandeling van de inbreng van de burger” Waarvan akte.
