Het is de tijd van het jaar, begrotingen van gemeenschappelijke regelingen passeren de revue. Sommige roepen van alles op behalve dat ‘gemeenschappelijke’. Niets nieuws want het onbehagen wordt vaak aangehaald in menig verslag, werkgroep en/of twitterbericht. Het is niet democratisch, of het staat te ver van de raad, of men klaagt dat de raad geen invloed heeft en wat al nog niet meer. In onze commissie grond wordt er vanavond eentje expliciet behandeld. En door de wijze waarop het lijkt soms meer een ‘vijandelijke’ regeling. De reflex lijkt vooral: de eigen besluitvorming vergeten, de gemeenschappelijke regeling tot vijand te verklaren en iedereen en alles die er mee te maken heeft…
-
-
De ontluistering
Zo’n avond als ooit tevoren. Een raadsvergadering waarin iedereen iedereen op scherp zet en ‘bondjes’ sneller wisselen dan bij Wie-is-de-mol™, begint natuurlijk eerder. Met bijvoorbeeld de late terugvlucht van verschillende fractievoorzitters uit verschillende windrichtingen. Afgemat, moe komen ze aan en slepen zich met een lastig dossier in de hand naar de uitgang van het vliegveld en de ingang van de raadzaal. In één moeite door. En die vermoeidheid, de strakke huid van het reizen, het onbestemde lome gevoel van de reis in het lijf maakt nors, narrig en rigide. Juist op het moment dat het tegenovergestelde nodig is. Het begin van zo’n avond is lacherig maar niet vrolijk. In de…
-
Het moment
Deze column is eerder verschenen in Raadsledennieuws ? Listen to Post Het heeft iets weg van reflectie, als je voorzitter mag zijn van een commissie van de raad. De stukken liggen daar, je hebt het politiek doorgenomen met je fractie. Punten en komma’s voor het debat zijn doorgenomen, een korte pauze en dan aan de slag. Zo’n ‘Matrix’ moment waarin de gehaastheid ultiem wordt vertraagd en de wereld van afstand zich ineens aan je voeten afspeelt. Je kent de agenda, je kent de bedoeling, de intentie, de angel, en de haken en ogen en je hoeft er helemaal niets mee. Niet gevangen in de inhoud, in het debat voor een…
-
Het vertrek
En dan komt het toch nog onverwacht, al wist ik het tijdstip. Ik had er immers zelf om gevraagd. En de uitslag was niet vreemd want, tegen beter weten in, tegen een jonge vrouw de verkiezingen voor het lijsttrekkerschap aangaan is vragen om zo’n telefoontje in onze gelederen. 00:01, de voorzitter brengt het nieuws -ca 70% heeft gestemd met een uitslag van 58% om 42%- afgetekend en terwijl de ratio het accepteert wordt het toch een doorwade nacht. Zes jaar voelt niet als heel lang en voor de komende twee jaar liggen er nog heel veel plannen, mijlpalen en belangrijke dossiers om hard aan te werken. Gewoon omdat het belangrijk…
-
Het geheim eraf (Het Geheim deel 2)
Ik heb het stuk nog niet geschreven of via WhatsApp komt de melding binnen: “Dat geheim van jou staat open en bloot op de website van de gemeente”. Gewoon diezelfde dag. Zucht. Ik bedoel, daar loop ik met een bezwaard hart, hebben we als fractie onderspit moeten delven in de vergadering omdat een meerderheid de verantwoordelijkheid voor goede zorg niet openbaar wil behandelen en een dag na afloop staat het (voor de goed verstaander) open en bloot op de website van de gemeente, als onderdeel van de besluitvorming van B&W. Bellen, Appen en het duurt en het duurt, ook ’s avonds staat het besluit er nog frank en vrij op.…
