Er is winst en dat schept verwachtingen. Laatste dagen van campagnevoeren lopen mensen niet met een boog om ons heen maar komen vragen, Twitter berichten waarbij duiding wordt gevraagd, een Facebookpagina bijhouden, het borrelt, het bruist en het is voor de landelijke. Dat belooft wat. Van 700 naar 900 stemmen, dus de duizend wordt het doel voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Dat wordt de opgave en is een hele opgave: traditiegetrouw gaan minder mensen stemmen voor de gemeenteraad. Te dichtbij? Of is de politiek hier te ver weg. Gaat het de kiezer om een persoon, om de ideeën van de partij of om een strategische zet. 2014, dan is het zover, dan komt op ons niveau diezelfde spanning, dat rusteloze en dat zoeken naar de juiste toon om het juiste juist over de bühne te krijgen. Beïnvloeden, overtuigen, hopen, de koorts, de adrenaline, de rede. Het zijn verkiezingen met een uitkomst als resultaat van afgelopen jaren, of als start voor de komende periode. Voor de ideeën, voor de inwoners, voor het besturen en vormgeven. In die zoektocht helpt een politiek café, een idee dat al jaren sluimerde, vele vaders kent maar nimmer van de grond kwam. Ondanks het mantra van burgerparticipatie was dit tot voor kort nog een lastig dossier op zichzelf. En nu gaat er één draaien. Niet zonder slag of stoot, met verschillende onbedoelde en onbedachte dingen, wendingen en interpretaties maar het begin is er. Met een formidabel onderwerp waarmee de landelijke hete adem verandert en weer een landelijke sfeer ademt. Serieus praten, denken en doen. Het is nog niet gezegd en niet klaar maar werken aan Geldermalsen is leuk. Ik hoop dat de hele raad dat kan laten zien. Niet doorschuiven maar aanpakken, sociaal met elkaar en nu vooruit, gezamenlijk enfin u kent die kreten, die hier vorm krijgen. Hoop ik.
En anders, nog anderhalf jaar, het is al begonnen en ik doe mee.
