Over bedreigingen en veel gestelde vragen Na afloop van de vergadering van 26 januari beantwoordde ik de nodige mails. Positieve, ondersteunende –waarvoor heel veel dank en mails met daarin boosheid of teleurstelling. In die laatste gaat het er meestal over dat ik lieg, dat ik niet luister, dat ik het over mijzelf afroep en dat ik niet doe wat ‘iedereen vindt’, los van dat ik dik ben, een nare stem heb, aandelen COA bezit, maar vluchtelingen in de winkel van mijn vrouw moet stoppen en dat ik ontslagen moet worden. Dit is zo’n antwoord: Geachte mevrouw en meneer, Spijtig dat u niet meer wilt praten met mij. Ik was wel…
-
-
De honderd
Het reces is begonnen maar is er wel iets geëindigd is de vraag
-
De Omkering
Het reces voelt als de eerste bladzijde van Leonard Huizinga's 'Adriaan en Olivier' of bladzijde 647 van 'Olivier en Adriaan': "Wij stapten uit en schudden de overblijfselen van ons af". Het komt terug, het lijkt anders en Foucault heeft er een formule van gemaakt. Die boeken moet u gewoon lezen
-
De Vergetelheid
Een reflectief moment na 9 maanden fractievoorzitterschap zit er nog niet in. Alhoewel, een tussentijdse omdat het moet. Als aankondiging, als begin van een koers, als richtinggever voor de komende periode en als toonzetting voor wat onherroepelijk gaat gebeuren. Niet voor de fractie maar wel voor de koers van de fractie.
-
Het Strijdtoneel
Er hangt een kanteling in de lucht: in plaats van tegen elkaar, met elkaar vormgeven aan Geldermalsen, of is dat een een inschattingsfout van een beginnende fractievoorzitter?