Zo’n avond als ooit tevoren. Een raadsvergadering waarin iedereen iedereen op scherp zet en ‘bondjes’ sneller wisselen dan bij Wie-is-de-mol™, begint natuurlijk eerder. Met bijvoorbeeld de late terugvlucht van verschillende fractievoorzitters uit verschillende windrichtingen. Afgemat, moe komen ze aan en slepen zich met een lastig dossier in de hand naar de uitgang van het vliegveld en de ingang van de raadzaal. In één moeite door. En die vermoeidheid, de strakke huid van het reizen, het onbestemde lome gevoel van de reis in het lijf maakt nors, narrig en rigide. Juist op het moment dat het tegenovergestelde nodig is. Het begin van zo’n avond is lacherig maar niet vrolijk. In de…