De burgemeester heeft natuurlijk gelijk als ze zegt: “loslaten is een kunst.” In de gemeenteraad van Geldermalsen blijkt maar weer eens te meer dat een initiatief tot een terugtredende overheid verwarring oproept bij vooral traditionele partijen, die zeggen minder regels te willen. Er is een experiment gestart in Geldermalsen maar als ik alle reacties beluister, hoor ik er alleen maar de roep om een precies voorgekookt, uitgekookt en ingedikt bureaucratisch proces, om zo zelfredzaamheid, creativiteit en betrokkenheid vanuit de bevolking in de raad geaccordeerd te krijgen. Een weg die nu al jaren doodloopt. Een weg die juist de aanleiding was om dit ‘Leefbaarheidsbudget’ eindelijk een keer wél te kunnen besteden op de wijze waarvoor dit was bedoelt en zelfs in een coalitieakkoord is terecht gekomen. En dan nóg zijn er mensen die willen tornen aan de wet van Einstein: “ Als je altijd doet, wat je altijd deed, zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg”.
En laat mij u verzekeren: er is oneindig veel overleg over geweest. Binnen de raad, tussen raadsleden, onder fractievoorzitters en andere luiden die vonden dat het leefbaarheid budget besteed moest worden en wel snel en ook dit jaar en anders…
Ook ik vond vanaf het begin af aan dat we duidelijk moeten maken wat de regels zouden moeten zijn. Minimale regels wel te verstaan, Zo uitgekleed, dat het amper een beperking voor welke creativiteit, nood of start kan betekenen. Zo minimaal dat je alleen nog maar duidelijk hoeft te maken wat de vormvoorwaarden zijn voor in te brengen ideeën. Zoals het vooraf toetsen aan wettelijke kaders of iets überhaupt wel mag. Of het aantonen van draagvlak vooraf in plaats van achteraf laten stemmen en een gewogen draagvlak gekoppeld aan de impact van het project. Allemaal werk waar je geen raad voor nodig hebt. Alleen een paar eenvoudige kaders. Maar ja, dat loslaten. Vertrouwen in plaats control, dat lijkt zo haaks.
En als je dit alles overziet, dan hebben we met ze allen verschrikkelijk veel plezier gehad, dan is er iets losgemaakt, dan heb je iets voor elkaar gekregen wat we in jaren niet voor mekaar hebben gekregen. Misschien niet via de juiste weg, misschien niet op de meest elegantste democratische wijze maar gewoon vanuit de intentie, vanuit het hart, vanuit de kern van onze samenleving om leefbaarheid maken en dat is gebeurd. En nu? Nu gaan we verder en gelukkig komt er ook vanuit de bevolking reactie, aanbevelingen voor toetsing, voor het meetbaar maken van draagvlak, voor kaders, voor initiatieven en tezamen wordt dat de
blue ocean in plaats van de
red-tape. Wordt vervolgd in September -naar het schijnt.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Gerelateerd
En laat mij u verzekeren: er is oneindig veel overleg over geweest. Binnen de raad, tussen raadsleden, onder fractievoorzitters en andere luiden die vonden dat het leefbaarheid budget besteed moest worden en wel snel en ook dit jaar en anders…
