In de raadsvergadering van 25 februari vroeg D66 tegen de mores in om van een hamerstuk alsnog een bespreekstuk te maken. D66 hamert er zelf steeds op dat als een in een commissie besproken raadsstuk door een of meerdere fracties niet als hamerstuk wordt beschouwd, het betreffende raadslid of de fractie ‘precies’ moet aangeven wat er dan nog besproken moet worden als het stuk op de agenda van de gemeenteraad staat. Dat is efficiënt, dat werkt effectief, dat is de mores die we koesteren.
Waarom vonden wij het op 25 februari dan toch nodig deze mores geweld aan te doen? Een kleine beschouwing.
Na de laatste bijeenkomst van de commissie grondgebied die over dit raadsvoorstel ging en vóór deze besluitvormende raadsvergadering werd duidelijk dat in het Nieuwsblad Geldermalsen van 31 januari jl een aankondiging stond die op twee niveaus voor D66 belangwekkende vragen opwierp.
Naar aanleiding daarvan is contact geweest met de wethouder die daarop reageerde waarop wij weer reageerden met enkele aanvullende vragen en suggesties. Het antwoord daarop bleef om tijdsredenen achterwege maar de beslissing lag voor.
Twee niveaus om het voorstel nader te beschouwen en niet zo maar goed te keuren
Ten eerste op bestuurlijk niveau. Uit de mailuitwisseling en de procesgang blijkt dat de wethouder niet op de hoogte was en niet op de hoogte hoefde te zijn op basis van een ‘mandatering’ . Daar is op zich niets mis mee, maar er is toch iets misgegaan: de gemandateerde ambtenaar stelt in de publicatie: “Het college van burgemeester en wethouders maakt bekend dat zij op 28 januari 2013 heeft ingestemd met het volgende verkeersbesluit: het opheffen van het verbod voor vrachtverkeer op de J.F. Kennedylaan tussen de Rijksstraatweg en de Panoven” maar dit is nergens terug te vinden in de besluitenlijst van het college en het daadwerkelijke besluit moest nog door de raad worden vastgesteld. Daarom stond het immers op de agenda van de raad.
Er zijn al eerder opmerkingen gemaakt over de mandatering, onder andere door de accountant en nu blijkt hoe belangrijk dit is. D66 wilde daarom dit stuk bespreken om zo de mandatering naar aanleiding van deze gang van zaken op de agenda van de commissie bestuur en middelen te krijgen.
Ten tweede betekent het besluit inhoudelijk dat er een gewijzigd gebruik wordt voorgesteld voor de J.F. Kennedylaan, de zogenaamde wegcategorisering. Een wijziging met grote implicaties. Een wijziging die inhoud dat de voorrangsregels gewijzigd moeten worden en dat er aanpassingen aan de weg en kruispunten moeten plaatsvinden, om nog niet te spreken over een aanpassing van de rotonde van “Echica” om zo (verlengde) vrachtwagens toegang te verschaffen; lopen zij immers schade op door toedoen van de gemeente, dan begrijpt u waar die verhaald kan worden. Deze aanpassingen kosten geld, veel geld maar dit is niet gemeld aan de commissie grondgebied waar dit onderwerp werd besproken. Geld dat er niet is en dus ‘geregeld’ moet worden. Daar verwachten wij natuurlijk een voorstel voor.
Op zich al een reden om –door dit ontbreken, het stuk alsnog te willen bespreken.
Tot slot op inhoudsniveau en voor ons van het allergrootste belang: D66 is tegen vrachtverkeer door dit gedeelte van de JF Kennedylaan. D66 is tegen doorgaand vrachtverkeer in een gebied dat voornamelijk bestaat uit seniorenwoningen, een gezondheidscentrum en scholen. Gegeven de bewoners en (kwetsbare) gebruikers, het idee van het weren van vrachtverkeer in woonwijken en het bevorderen van het gebruik van de randweg voor de primaire afwikkeling is ook dit een reden voor D66 om het een bespreekstuk te laten zijn in de raad. Dit laatste punt is ook onze omissie bij de eerdere bespreking in de commissie maar laat onverlet een reden om dit opnieuw te bespreken en niet af te doen als een hamerstuk. Het gebruikte argument van het niet kunnen handhaven leggen wij maar snel terzijde vanwege het onbetamelijke en onbestaanbare in de rechtsorde.
De burgemeester kon het procesargument plaatsen en deelde de zorg om de vereiste aandacht voor de mandatering, de wethouder stelde voor om dit wegvak uit het voorliggende beslisstuk te halen en dit specifieke onderdeel nogmaals te bespreken in de commissie. Daar kon D66 mee leven. De meerderheid van de raad niet en liet het college verstaan dit stuk terug te trekken en naar de commissie grondgebied terug te sturen.
Aldus geschiedde en we gingen over tot de orde van de dag. Zoals de mores ons dat leert en wij daarom doen.
