Ineens wordt alom ‘de woningbouw’ weer van stal gehaald. De landelijke verkiezingen komen eraan. Menig partij citeert en eigent zich de uitspraak toe van de Amsterdamse wethouder van weleer, met een ongekende schaamteloosheid en simplisme die niet past bij bestuurders maar wel bij de campagne vrees ik. Ik moest eraan denken omdat ook lokaal -daar waar daadwerkelijk de grond is en waar gebouwd moet worden- het iedere verkiezingen ook raak is. Alleen met dit verschil dat het hier een jaar ervoor en een jaar erna veelbesproken wordt in een willekeurige gemeenteraad. Zo ook in West Betuwe.
In 2010 had ik een gesprek voor de verkiezingen met mensen die een droom hadden. Woningbouw op ‘hun’ ‘Garstkampen. Als struikelblok werd de toenmalige burgemeester gezien die veel geld had doen verliezen aan ‘De Plantage’ in Meteren en nu het onderste uit de kan wilde. De burgemeester ging weg, maar er veranderde niets.
Het liep stuk, muurvast en het dorp Beesd had het nakijken. Het kwam nog wel in de gemeenteraad. Er werd zelfs alvast een rotonde aangelegd voor de uitvalweg. Een fruitboer blokkeerde alvast de rotonde met uit-te-kopen loodsen als appeltje voor de dorst. Bestemmingsplannen gaan immers traag maar toeteren net als in de Plantage de winst eruit.
Maar de wijk kwam niet. De kersverse lokale partij groeide en werd groot en moest soelaas bieden maar deed het niet. Alleen in een dorp van een actief lid kwamen nog wat woningen. En in de hele gemeente werden postzegellandjes tot twee woningen vermaakt. Woonvisie noemt men dat.
In de raadszaal en op Twitter wees ik er voor de zoveelste keer op dat er allerlei plannen door de provincie mogelijk werden gemaakt. Omliggende gemeenten als Culemborg grepen het jaloersmakend indertijd met beide handen aan terwijl in Geldermalsen en het latere West Betuwe het (bijna) onbenoemd en ongebruikt bleef. Sterker: ‘Garstkampen’ werd definitief afgeschreven en de rotonde toont dagelijks dit ‘Belgisch beleidseffect’. Beesdse inwoners maakten enquêtes, petities, startten bewonersgroepen, gingen actief aan de slag maar het bleef politiek -ondanks de daaropvolgende verkiezingen en de bijbehorende winst van de lokale partij en de bijpassende onwrikbare beloften verder stil.
En nu wordt het weer mogelijk gemaakt. Achterstand wegwerken door nieuwe initiatieven, gesponsord door de Provincie, in het kader van de aanstormende verkiezingen en weer plaatste ik een foto. De huidige dienstdoende wethouder -een actieve, doortastende wethouder, meldde onmiddellijk dat “We gaan voor bouwen in iedere kern zoals in de Woonvisie staat” en “Gelukkig al wel geld voor versnelling van De Plantage vanuit provincie Gelderland”. Het eerste staat er al twee coalities in en spreekt juist over zeer kleinschalige projecten. Het laatste is reparatiegeld, achteraf, om het debacle af te wenden. In plaats van vooruit te denken en doen.
Kortom, ‘aan de rand van de randstad’ en ‘de poort van de betuwe’ wordt niet áán en niet vóór de toekomst gebouwd. We hebben ruim 300.000 woningen in Nederland tekort. Als je bouwt is dat goed voor economie, goed voor de wereld na Corona. Maar 200 huizen voor gewone mensen bouwen in Beesd, blijft bij drie villa’s aan de dijk.
Eerder geplaatst in de Koetjong – media platform in West Betuwe
