Ik verzorg momenteel masterclasses voor aanstormend politiek talent in onze provincie. Daarbij is altijd de vraag waar men mee bezig wil in de gemeenteraad. Al naar gelang de partij die men aanhangt komen ambities als onderwijs (gaat een gemeente niet over), kleinere overheid (maar dan heb je wel veel externe inhuur), nieuwe energie (zowel voor als tegen), lagere belasting en goede service dicht bij de mensen. U merkt dezelfde wensen als de hedendaagse gemeenteraad in West Betuwe.
Gek genoeg heeft niemand het over de economie. De motor van de toekomst, primair verantwoordelijk voor het eerste, het tweede en het derde niveau van onze levensbehoeften (van de vijf van Maslow). Ook in West Betuwe heeft iemand daar amper aandacht voor. De bezetting vanuit het gemeentehuis bedraagt 1 fte, één ambtenaar voor de toekomst van 54.000 inwoners. En de wethouder die economie in zijn portefeuille heeft natuurlijk.
Afgelopen week en de daaropvolgende maandagavond is economie het onderwerp in de oordeelvormende vergaderingen. Oordeelvormend betekent niet zozeer dat je al een mening hebt maar dat je gezamenlijk tot een mening komt. Discussies, debat, op basis van kennis en inzichten, opgedaan in de beeldvormende vergadering van de week daarvoor. En op basis van een stuk dat de wethouder -samen met die ene fte heeft gemaakt.
Dat begint met een visie op de economie en wordt dinsdag gevolgd door een praktische toepassing: “bedrijventerreinenbeleid”. Eerst maar die visie. Het vergezicht. Grove contouren voor 26 kernen en een glazen bol. Dat is lastig voor de raad om op te reageren want daar is discussie met elkaar voor nodig, luisteren, doorvragen. Over ‘wat willen we’, ‘wat willen we dat West Betuwe is, voor haar inwoners’. Tijdens de vergadering afgelopen week is geconstateerd dat “ambitie ontbreekt” en “wat kost dat wel niet”. Er wordt (bijna) niet gesproken over welke ambitie dan wél, of hoe belangrijk men het vindt en wat het moet opbrengen.
Ze zijn er nog niet uit maar we gaan in hetzelfde tempo maandagavond praten over bedrijventerreinen. Dan wordt het concreet. Het terrein in Beesd bedoelt voor woningen wordt industrieterrein (is er iemand die daar nog iets om geeft?), er is een vraag naar meer blijkt uit onderzoek (dat is mooi, maar wie gelooft heden ten dage nog een onderzoek?) en nog zowat antwoorden op vragen die we nog niet goed kennen of die niet gesteld zijn;
Er wordt dus ja of nee gezegd zonder een heldere visie of keuze voor ogen en er wordt ja of nee gezegd tegen het bedrijvenbeleid. Gebaseerd op al dan niet sympathie voor het college.
5.500 bedrijven en instellingen en een werkgelegenheid van 27.800 personen in onze gemeente zou het uitgangspunt moeten zijn. Hun inkomen en welzijn is de opdracht te koesteren of zelfs te laten groeien, weten mijn studenten nu. “Its the economy, stupid”, zou moeten galmen over de internetverbinding aanstaande dinsdag, maar het zal wel over “u staat nog op mute” gaan. Eén fte.
Eerder geplaatst in de Koetjong – media platform in West Betuwe
