Over bedreigingen en veel gestelde vragen
Na afloop van de vergadering van 26 januari beantwoordde ik de nodige mails. Positieve, ondersteunende –waarvoor heel veel dank en mails met daarin boosheid of teleurstelling. In die laatste gaat het er meestal over dat ik lieg, dat ik niet luister, dat ik het over mijzelf afroep en dat ik niet doe wat ‘iedereen vindt’, los van dat ik dik ben, een nare stem heb, aandelen COA bezit, maar vluchtelingen in de winkel van mijn vrouw moet stoppen en dat ik ontslagen moet worden. Dit is zo’n antwoord:
Geachte mevrouw en meneer,
Spijtig dat u niet meer wilt praten met mij. Ik was wel nieuwsgierig geweest naar wat u allemaal als ‘gelieg’ ziet in mijn woorden. Ik begrijp hartstikke goed dat u niet op mij stemt als u denkt dat ik leugens vertel, maar waarom zou ik. En maakt u zich niet ongerust, ik zal het nooit voor het zeggen hebben in deze gemeente. Dat gaat gelukkig niet zo in een democratie.
Mevrouw, meneer, ik luister en ik hoor wat mensen zeggen. Een deel wil niks, wil geen medemensen helpen, een deel wil medemensen helpen en een deel wil zoveel mogelijk medemensen helpen en allemaal vinden ze dat zij gelijk hebben en dat de ander ‘het niet snapt’ of ’niet wil luisteren’, maar dat doen ze wel: ze spreken immers allemaal de waarheid, hun waarheid, want als je dat zo voelt, dan is het waar.
Ik behoor bij de groep die mensen in nood willen helpen, en dat zeg ik ook, net zo goed als een ander raadslid zegt dat hij niet wil helpen of een beetje wilt helpen. Dat is geen gelieg. Dat is gewoon een keuze van mij.
Aandelen in de COA bestaan niet, dus ik heb geen aandelen, ik heb wel een belang, net als u: de COA is van ons allemaal, die doen dingen voor ons. Zij zijn ambtenaren en zij voeren opdrachten van het kabinet uit, voor ons. Een kabinet dat er namens alle Nederlanders zit. Ook namens u, en als u het niet eens bent met dit kabinet, moet u de volgende keer anders kiezen (ik stem trouwens ook voor een ander kabinet).
Tot slot: Ìk heb geen winkeltje maar mijn vrouw heeft een winkel in Beesd en waarom mijn vrouw en haar winkel bedreigd moeten worden door mensen die boos op mij zijn, snap ik niet. Ik hoop dat u wel het verschil begrijpt. Want ik maak mijn keuzes en zij de hare.
En dat bedoelde ik gisteravond ook in mijn betoog in de zaal en op TV toen ik zei dat het veilig moest zijn in Geldermalsen, voor iedereen. Voor u en uw kleinkinderen, voor mijn vrouw en voor iedereen die hier woont of komt wonen. En dat is echt geen leugen.
Ik zal u niet overtuigen en dat geeft ook niets. Ik blijf toch zorg hebben om mensen in nood, mensen in Geldermalsen én daarbuiten die onze hulp nodig hebben. Dat hebben mijn oma en mijn moeder mij met de paplepel ingegoten en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.
Ik heb dit antwoord aan mijn fractiegenote laten lezen. Die zei: zet mijn naam er ook onder. Dus bij deze.
Jan de Geus &
Rita Boer Rookhuiszen
Eén reactie
gert de kruijff
Mooi.. en tegelijk verschrikkelijk, Jan.. Dat het zo moet gaan. Ik ben bang dat jouw rede en jouw redelijkheid deze mensen niet bereikt. Maar ze heeft mij bereikt. Dat is in ieder geval een.